Wörterbuch Englisch Deutsch
house
Deutsch | English |
Haus {n} | house [noun] |
Kammer {f} | house [noun] |
unterbringen | house [verb] |
related terms
ausverkauft | full house |
bei jemandem | at somebody's house |
Abrechnungsstelle {f} | clearing house [noun] |
Armenhaus {n} | poor house [noun] |
Beinhaus {n} | charnel house [noun] |
Bundesrat {m} | upper house [noun] |
Dach {n} | house top [noun] |
Dokumentationsstelle {f} | clearing house [noun] |
Doppelhaushälfte {f} | semi-detached house [noun] |
Einfamilienhaus {n} | detached house [noun] |
Einfamilienhaus {n} | one-family house [noun] |
Einfamilienhaus {n} | single-family house [noun] |
Fertighaus {n} | prefabricated house [noun] |
Futterhäuschen {n} | bird house [noun] |
Gartenhaus {n} | garden house [noun] |
Gehöft {n} | country house [noun] |
Gemeinschaftshaus {n} | community house [noun] |
Hausbank {f} [fin.] | house bank [noun] |
Häuschen {n} | small house [noun] |
Hauseigentümerversicherung {f} | house owner's policy [noun] |
Hausherr {m} | man of the house [noun] |
Hausmädchen {n} | house maid [noun] |
Hausnummer {f} | house number [noun] |
Hausnummer {f} | number of the house [noun] |
Hausregel {f} | house rule [noun] |